Projekt edukacyjny do realizacji podczas cyklu lekcji wychowawczych
Cel projektu
Uświadomienie dzieciom istnienia zasad grzecznościowych. Zachęcanie, zmotywowanie uczniów do poznawania norm obyczajowych, reguł grzecznościowych.
Nauka korzystania z różnych źródeł informacji, m. in. książek savoir - vivre'u.
Aktywny udział uczniów w lekcjach wychowawczych.
Łączenie nauki z zabawą (kalambury, drama, nagrania video).
Kształcenie umiejętności zdobywania i selekcjonowania informacji.
Stworzenie przez dzieci poradnika zachowań w sytuacjach bliskich uczniom.
Stworzenie testu sprawdzającego znajomość zasad savoir - vivre'u.
Metody:
praca z tekstem, drama, metoda projektu, odgrywanie ról, wizualizacja, przekład intersemiotyczny, mapa mentalna.
Środki dydaktyczne:
poradniki savoir - vivre'u, rekwizyty (kwiatki, prezent, telefon itd.), kamera cyfrowa, arkusze papieru, komputer, drukarka.
Czas realizacjiokoło 3 - 4 lekcji
Główne etapy projektu
- Zabawa wprowadzająca (grzecznościowe kalambury).
- Dlaczego istnieją formy i normy kultury? (Poszukiwanie odpowiedzi w tekstach literackich.)
- Identyfikacja problemów, czyli co wiemy, a czego nie wiemy.
- Radzimy sobie z problemami, czyli poszukiwanie informacji, ich selekcja i zapis.
- Zaprezentowanie zdobytych informacji w innej formie - przekład intersemiotyczny.
- Spojrzenie na problem z humorem - tworzenie scenek prezentujących negatywne zachowania.
- Planowanie i tworzenie testu sprawdzającego znajomość zasad savoir - vivre'u.
Opis działań
- Grzecznościowe kalambury - zabawa, która zasygnalizuje problemy związane z tematem i uaktywni uczniów.
Uczniowie dzielą się na 3-osobowe zespoły. Każdy losuje kartkę z opisaną sytuacją, np.:
- wręczanie kwiatów
- otrzymanie prezentu
- rozmowa telefoniczna
- przedstawianie kolegi
- wścibskie pytania
- wizyta w muzeum
- szukanie wyznaczonego miejsca w kinie
- tłok w autobusie
- wchodzenie do sklepu
- nakrywanie stołu
- dobór ubioru do sytuacji
Wylosowane przez zespół hasło przekazuje za pomocą gestów lub rysunku jeden z zawodników drużyny. Aby zdobyć punkt, grupa, do której należy osoba przekazująca informacje, musi w ciągu 1 minuty odgadnąć hasło.
- Dlaczego istnieją normy grzecznościowe?
Przeczytanie fragmentu utworu literackiego, np. "Ani z Zielonego Wzgórza", "Opowieści z Narni" lub "Kubusia Puchatka".
- Określenie atmosfery panującej w świecie bohaterów (życzliwa, miła, sympatyczna, kulturalna, ciepła) i jej źródeł.
- Podkreślenie zwrotów grzecznościowych. (Każda grupa otrzymuje inny tekst.).
- Ustalenie, jakie funkcje pełnią zwroty grzecznościowe. (› wyrażenie szacunku dla rozmówcy, tworzenie przyjaznej, miłej atmosfery ).
- Mamy problem.
Określenie i zanotowanie na tablicy problemów związanych z zachowaniem się w przedstawionych w scenkach sytuacjach, np.:
- Kto kończy rozmowę?
- O jakiej porze wypada dzwonić?
- Kiedy nie wolno stosować telefonu komórkowego?
- Jak zacząć rozmowę telefoniczną?
- Kto kończy rozmowę?
- Poradniki savoir - vivre'u pomocą w rozwiązywaniu problemów.
Zapoznanie się przez uczniów z różnymi wydaniami książek. Dzieci oglądają książkę, czytają wstęp, informacje o jej przeznaczeniu i układzie.
Poszczególne grupy szukają w książce - poradniku wskazówek, jak zachować się w określonych sytuacjach. Analizują tekst, zapisują wnioski w wybranej formie, np. w postaci mapy mentalnej.
- Prezentacje.
Uczniowie ponownie przygotowują prezentację wybranych scenek, ale tym razem w postaci dramy i tak, by wyeksponować poprawne zachowanie w określonej sytuacji. Nagrane przez nauczyciela za pomocą kamery cyfrowej scenki posłużą jako materiał do dyskusji i oceny.
- O grzeczności na wesoło.
Uczniowie wymyślają scenariusz krótkiej scenki, w której zaprezentują komiczną sytuację. (Bohaterowie nie znają zasad grzecznościowych, popełniają liczne gafy).
- Test z zakresu savoir - vivre'u.
Uczniowie projektują test sprawdzający znajomość savoir - vivre'u. (Pytania będą odnosić się głównie do opracowanych podczas lekcji sytuacji.) Przykładowy test - załącznik nr 1.
Opracował: Jerzy Piórkowski
Jak zachować się w różnych sytuacjach?
Test
Test może być wykorzystany podczas lekcji wychowawczych lub konkursów. Uczniowie po wykonaniu testu szukają prawidłowych odpowiedzi w poradnikach savoir
- vivre'u lub wspólnie z nauczycielem dyskutują na temat przedstawionych w tekście sytuacji i zachowań.
Jeśli zostanie przeprowadzony na początku lekcji poświęconych kształtowaniu kultury osobistej, może służyć jako narzędzie diagnozowania stanu wiedzy uczniów i pomóc nauczycielowi w doborze zagadnień na przygotowane zajęcia. Na pewno też wpłynie na uatrakcyjnienie lekcji.
Wykorzystanie testu po omówieniu zagadnień z savoir - vivre'u pozwoli sprawdzić, w jakim stopniu uczniowie przyswoili sobie analizowane wcześniej treści. Będzie więc jednym z elementów wybranego przez nauczyciela projektu.
- Wchodzisz po schodach i prawie zderzasz się z schodzącym kolegą. Kto z was porusza się nieprawidłowo?
- Kolega idący prawą stroną.
- Ty (idziesz po lewej stronie).
- Przy drzwiach do klasy (sklepu, toalety) spotykają się dwie osoby - wchodząca i wychodząca. Kto ma pierwszeństwo?
- Wchodząca.
- Wychodząca.
- Żadna.
- Zaproszono Cię na uroczystość. Przyszedłeś 20 minut wcześniej. Należałoby:
- poczekać i wejść punktualnie,
- wejść wcześniej,
- zadzwonić i zapytać, czy gospodarze są gotowi na przyjęcie gości.
- W kwiaciarni zapakowano bukiet w przezroczysty lub wzorzysty papier. Przed wręczeniem kwiatów należałoby:
- zdjąć papierową osłonkę,
- zostawić papier.
- Otrzymałeś(-aś) od gości prezent. Należałoby go rozpakować:
- przy gościach,
- po wyjściu gości,
- obojętnie kiedy.
- Telefonując do kogoś:
- należy się najpierw przedstawić,
- nie trzeba się przedstawiać.
- W której z wymienionych sytuacji absolutnie nie wolno korzystać z telefonu komórkowego?
- W parku.
- Podczas wizyty u przyjaciela.
- W kinie.
- Kto powinien zakończyć rozmowę telefoniczną?
- Osoba, która zatelefonowała.
- Osoba, do której telefonowano.
- Można do kogoś dzwonić:
- bez względu na porę,
- biorąc pod uwagę porę.
- Czy można rozmawiać z ustami pełnymi jedzenia?
- Tak.
- Nie.
- Kiedy absolutnie nie należałoby żuć gumy?
- Podczas oglądania telewizji.
- Podczas spaceru.
- Podczas rozmowy.
- Siedzisz podczas przerwy na ławce. Podchodzi do Ciebie nauczyciel, by porozmawiać. Należałoby
- wstać,
- ustąpić miejsca,
- dalej siedzieć.
- Idąc do szkoły, spotykasz zwykle ludzi z osiedla, których znasz tylko z widzenia. Mówienie im "dzień dobry" jest według Ciebie
- dobrym zwyczajem,
- zbędne i kłopotliwe.
- Kto pierwszy wyciąga rękę na powitanie?
- Osoba starsza do młodszej, przełożony do podwładnego.
- Młodszy do starszego, podwładny do przełożonego.
- Do twojego domu zawitał nowy kolega. Kogo komu przedstawimy w pierwszej kolejności?
- Kolegę rodzicom.
- Rodziców koledze.
- Podczas zwiedzania muzeum nie wolno
- robić notatek,
- korzystać z informatora,
- dotykać eksponatów,
- zadawać pytań przewodnikowi.
- Szukasz miejsca w kinie. Przechodzisz pomiędzy rzędami
- przodem do siedzących,
- tyłem do siedzących.
- Podczas spektaklu można
- rozmawiać z sąsiadem,
- jeść,
- żuć gumę,
- śmiać się z prezentowanych na scenie sytuacji.
- Który z poniższych rysunków przedstawia prawidłowe ułożenie sztućców?
-
-
- Który z elementów ubioru nie pasuje do sytuacji?
- Duże, ozdobne kolczyki na dyskotekę.
- Obuwie sportowe jako element eleganckiego stroju wizytowego.
- Biała bluzka na egzamin.
- Które z podanych określeń nie musi pasować do kogoś, kogo nazywamy dżentelmenem?
- Jest szarmancki i kulturalny wobec dziewcząt.
- Nie używa wulgaryzmów.
- Nie kopie pod kimś dołków.
- Jest elegancko i bogato ubrany.
- Same zwroty i wyrazy grzecznościowe znajdują się tylko w szeregu:
- do widzenia, cześć, miło mi
- bądź łaskaw, dzień dobry, jutro
- przepraszam, wybacz, tak, dziękuję
Opracował: Jerzy Piórkowski
|